یادداشت Hermione

        خب خب...
بنظرم این کتاب از همون کتاباییه که نمیتونی حتی یه لحظه هم زمین بذاریش✨️🌱
ولی اگر بخوام راجع به محتوای کتاب صحبت کنم... بنظرتون چه حسی داره که یا داس بیاد و شما رو خوشه چینی کنه؟
بنظرتون اینکه انسان فنا ناپذیر باشه واقعا خوبه ؟
راستش طبق جایی از کتاب که اشاره شده بود بنظرم همین عمر نسبتا کم ما و احتمال اومدن فرشته ی مرگ هر لحظه بالای سرمون هست که باعث میشه ما انگیزه و امید برای تلاش و رسیدن به اهدافمونو داشته باشیم...☘️
پس شاید نامیرا بودن همیشه هم خوب نباشه!..
بخشی از کتاب:
《هر چه بیشتر زندگی میکنیم انگار روزها زودتر میگذرند و وقتی برای همیشه زنده باشیم این وضع چه رنج آور خواهد شد.
به نظر میرسد هر سال فقط چند هفته طول بکشد. دهه ها بدون اینکه هیچ اتفاق برجسته ای در آنها رخ دهد میگذرند. به جان کندن بی ارزش روزمره مان خو میگیریم تا اینکه روزی به آینه نگاه میکنیم و چهره ناشناسی را می بینیم که التماس میکند ورق را برگردانیم و دوباره جوان شویم
اما آیا وقتی ورق را بر می گردانیم واقعاً جوان میشویم؟
همان خاطره ها و عادتها را داریم و همان رویاها که به حقیقت نپیوسته اند. شاید بدنهایمان نرم و چابک شده باشند اما برای چه هدفی هدفی نیست. هیچ هدفی نیست.
من واقعاً معتقدم میرایان با اشتیاق بیشتری برای رسیدن به هدف هایشان تلاش میکردند چون آنها میدانستند که وقت طلاست ولی ما ما میتوانیم کارها را خیلی بیشتر از آنها که به مرگ محکوم بودند به آینده موکول کنیم چون مرگ حالا به جای قانون به یک استثناء تبدیل شده.》