یادداشت فاطمه هاشمی

        اولین کتابی بود که از آقای شاه آبادی خوندم و البته اولین کتابی که در ژانر ترسناک مطالعه شد.
تصور می‌کردم عین وقتی فیلم ترسناک میبینم یهو وسط کتاب از ترس سرمو بکنم زیر پتو و  یکی از افراد در دسترسم را بغل کنم، ولی اصلا اینطوری نبود. انگار این ژانر آدمو جذب خودش میکرد تا اتفاقات بعدی رو بخونی و راز های پنهان رو کشف کنی.
یجاهای وقتی راجب مسیری که باید طی میکردن حرف میزد انگار میدونستی که قراره چه اتفاقی براشون بیوفته تا اینکه یهویی توی محلی که توقف کرده بودند برای استراحت اتفاق غیر منتظره ای افتاد...... . از اونجا به بعد هیجان داستان چند برابر شد.
خیلی خوشحالم که همچین داستانی رو از یک نویسندهٔ ایرانی میخوانم و داستان هم کاملا مربوط به تاریخ ایران است نه تقلیدی از رمان های ترسناک اروپایی. و دومین خوشحالی ام این است که نويسنده عزیز تونسته یک کتاب موفق در همچین ژانری برای نوجوانان بنویسه و داستان رو جوری روایت بکنه که بزرگترا هم به خوندنش جذب بشوند.

پ.ن: پیشنهاد میکنم اگه اهل کتاب خوندن قبل خواب هستید این کتاب رو انتخاب نکنید چون ممکنه نه تنها خوابتون نبره بلکه هیجانتون بیشتر بشه برای خودن ادامه داستان😁