یادداشت محمدجواد قیاسی
18 ساعت پیش
«رودخوانی سیار» تلاش قابل توجهی است برای انعکاس جریان زندگی و معنویت در قالب شعر، اما گاهی احساس می‌شود مجموعه در تکرار فضاها و مضامین آیینی و اجتماعی شناخته‌شده گرفتار شده است. بخش‌هایی از اشعار، به جای ارائه نوآوری، بیشتر بازتاب همان مضامین همیشگی هستند که پیش‌تر در شعر مذهبی و انقلابی دیده‌ایم.
استعاره‌ها و ایهام‌ها، هرچند زیبا و ظریف‌اند، گاهی به گونه‌ای‌اند که خواننده برای درک کامل معنا نیاز به تأمل بیشتری دارد. این ظرافت، اگرچه نشان‌دهنده توانایی شاعر است، گاهی باعث می‌شود اثر کمی سنگین و نیازمند دقت بیشتر شود.
تلاش شاعر برای رعایت وزن و قافیه‌ی نیمایی قابل ستایش است، اما گاهی فرم غلبه پیدا کرده و محتوا کمی کم‌رنگ به نظر می‌رسد.
در مجموع، «رودخوانی سیار» مجموعه‌ای است که برای دوستداران شعر آیینی و انقلابی تجربه‌ای دلنشین و شاعرانه ارائه می‌کند، اما برای مخاطب جدی شعر معاصر، می‌توانست با تنوع مضامین و فرم‌های نوآورانه، تجربه‌ای پربارتر باشد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.