یادداشت sadra

        فرمین موشیه که خوندن بلده و عاشق کتابه، اما بیشتر از هر چیزی، دنبال یه معنی واسه بودنشه. نه بین موش‌ها جاش ثابته، نه بین آدم‌ها. کتابا براش فقط سرگرمی نیستن، یه راهن برای فرار از دنیایی که هیچ‌جوره نمی‌تونه باهاش کنار بیاد.
بیشتر روایت توی ذهن فرمینه، و چون اتفاق بیرونی زیادی نمی‌افته، بعضی جاها داستان  یکنواخت می‌شد. ولی چیزی که کتابو نگه می‌داره، همون فضای تلخ و یأس‌آلودیه که داره. 
پایان داستان ساده‌ست، بی‌هیجان و ساکت، ولی انگار دقیقاً همون پایانه‌ایه که این مسیر لازم داشت. «فرمین» بیشتر از اینکه قصه‌ی یه موش باشه، قصه‌ی کسیه که خیلی تلاش می‌کنه بفهمه کجای دنیاست، ولی هیچ‌وقت جواب قانع‌کننده‌ای پیدا نمی‌کنه.