یادداشت Motahareh

        این کتاب با اینکه ۵۵۰ صفحه‌ست، ولی پر از شعرهای قشنگ بود و نثرش انقدر روان بود که اصلاً حس نمی‌کردم زیاده. کلی دوست داشتم ببینم چی میشه. قلم نویسنده گیرا بود و آدم رو کنجکاو می‌کرد. بهترین نکته‌ش هم همینه که داستان اصلاً تکراری نمیشد؛ شخصیت‌ها که به هم رسیدن، فکر می‌کردم نیمه‌ی دوم خسته‌کننده‌ست، اما این‌طوری نبود و مرتب اتفاق‌های جدید می‌افتاد. تنها نقطه‌ضعفش این بود که بعضی ماجراها و شخصیت‌ها کمی کلیشه‌ای بودن، که خب طبیعیه برای یه رمان از سال ۱۳۹۵. شخصیتِ بنفشه برام جالب بود یکم. به‌نظرم برای یک رمان عاشقانه‌ نویسنده تونسته بود حس و هدفش رو برسونه.