یادداشت آرتا

        کتابی به باشکوهی مضمونش؛ مرگ!

صدودو صفحه توصیف مرگ با همه‌ی جزئیات پیرامونش بی هیچ کم‌وکاستی‌ای، کتابی که باور دارم انسان هرگاه مرگ رو فراموش می‌کنه باید به اون برگرده و از اول بخونتش.

زیباترین ظرافت کتاب در اینه که مرگ شخص خاصی رو روایت نمی‌کنه، یه آدم مثل همه‌ی ما که هدف ویژه‌ای در زندگی‌ش نداره، درگیر مادیات و زندگی روزمره‌اس و گمان می‌کنه مرگ هرگز سراغش نمی‌آد.

پس تالستوی با روایت مرگ ایوان ایلیچ، مرگ همه‌ی ما رو روایت می‌کنه، فرصتی می‌ده تا پیش از اجلمون یک‌بار مرگ رو ببینیم، و شاید اگر روحمون بیدار باشه، در این سرنوشت تغییری بدیم و متفاوت از وانیا دنیا رو ترک کنیم.