یادداشت مصطفا جواهری

ناخدایان خاک و شن
        {هیچکس مانند یک دوره‌گرد عاشق شهرش نیست!}

به احترام ژرژه آمادو باید ایستاد؛ تمام‌قد!
یک اثر درخشان. این کتاب را حتما روزی دوباره و از نو خواهم خواند. و امیدوارم تا آن روز، یک مترجم از زبان اصلی این کتاب را ترجمه کرده باشد. چون در حال حاضر با یک ترجمهٔ افتضاح از یک شاهکار برزیلی مواجهیم.
داستان نوجوان‌های ایالت باهیا، که دوره‌گرد و بی‌خانمان‌اند و از مرفهین جامعه دزدی می‌کنند.
چه شخصیت‌پردازی‌هایی! چه آغاز طوفانی‌ و چه پایان درخشانی. این کتاب نمونه‌ای فوق‌العاده برای این است که می‌شود رمانی نوشت که شعار بدهد اما از درام و داستانش نکاهد. رمانی که ارائه‌دهندهٔ تفکرات کمونیستی است و بسیار با ظرافت به آن اشاره می‌کند.
ترکیبی از عشق، مردم‌دوستی و مبارزه.
واقعا دوستش داشتم.
      
2

16

(0/1000)

نظرات

تارا

1402/10/13

به نظر میاد این جمله تعریفی بود و از دلایل محبوبیت کتاب در نظر شما " رمانی که ارائه دهنده تفکرات کمونیستی است و بسیار با ظرافت به آن اشاره میکند "
خواستم بدونم تعریف از کمونیست بود یا  تعریف از شیوه تزریق تفکر کمونیستی لابه لای داستان ؟ کدومش شمارو جذب کرده؟
1

0

ممنونم که یادداشت رو مطالعه کردید. 
نه طبعا از مکتب کمونیسم که حمایت نمی‌کنم:)
نگاه و رویکرد نویسنده جالب بود. 

1