یادداشت عسل عطائی

        داستانی واقعا دردناک و سراسر غم و اندوه.
این جلد و تمامی باقی جلدهای آن پر از اتفاقای بد و خالی از هر گونه اتفاق های خوبه.
خوندنش رو پیشنهاد میکنم ولی قول نمیدم بعد از خوندنش دچار افسردگی موقت نشین.😁
در طول داستان همیشه امید یک پایان خوش داشتم ولی هیچوقت بهش نرسیدم.
با تمام این ها بازم دلم میخاد بیشتر درمورد بودلر ها و مخصوصا پدر و مادر اونها بدونم.
لمونی اسنیکت واقعا نویسنده قابل و البته مرموزیه.