یادداشت مهسا کرامتی

        کتاب، کتاب خوبیه
یعنی عیبی و ایرادی نداره که من بخوام بذارم روش و بگم به این علت دلم نمی‌خواسته بخونمش
داستان جالبی داشت، در بعضی موارد اطلاعات کم‌نظیر و شاید بشه گفت بی‌نظیری به آدم می‌داد آمّا، من به زور تمومش کرد. که علاوه بر اینکه بخش زیادیش شاید بخاطر مشغله‌های شخصی بود یه مقداریشم به خاطر نثر طویل خود کتاب و تشبیهات پی در پی در وصف طبیعت بود که با اینکه تصویر‌های زیبایی ارائه می‌دادند اما برای من حوصله سربر بودند و باعث می‌شدند ادامه خواندن کتاب را به زمان دیگری محول کنم.
داستان زندگی اسرار آمیز و طلایی خود نویسنده در مدت زمانی که به همراه خانواده‌اش به جزیره‌ای در یونان مهاجرت می‌کنند‌. داستان واقعی، شخصیت‌های دوست داشتنی و خاص همراه با غبطه خوردن و حسرت به زندگی اعجاب انگیز و دوست داشتنی نویسنده که در طول کتاب آدم را شگفت زده می‌کرد. با چاشنی شوخی‌هایی که صدای خنده آدم را بلند می‌کرد. 
به شخصه حس می‌کنم نثر یک سوم آخر کتاب بهتر بود و اصلا انگار روی غلتک افتاده بود تا حدودی. 
در کل کتاب خوبی بود و خوش به حال نویسنده‌اش :)