یادداشت رها فتح الله پور

        شعر نو فارسی با وانهادن قالب‌های شعر کلاسیک در قرن ۱۴ هجری به وجود آمده است. این‌گونه از شعر فارسی آزادی بسیاری را در فرم و محتوا به شاعر می‌دهد. شعر نو به لحاظ محتوا و جریان‌های اصلی ادبی حاکم بر آن کاملاً با شعر کلاسیک فارسی متفاوت است و به لحاظ فرم و تکنیک ممکن است همانند شعر کلاسیک موزون باشد یا نباشد یا وزن آن عروضی کامل باشد یا ناقص. استفاده از قافیه نیز در شعر نو آزاد است. معمولاً شعر نو فارسی را به ۳ دستهٔ اصلی شعر نیمایی، شعر سپید و موج نو تقسیم می‌کنند و پدر شعر نوی ایران را نیما یوشیج (علی اسفندیاری) می‌دانند. احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، هوشنگ ابتهاج (سایه)، نادر نادرپور، فریدون مشیری و محمدرضا شفیعی کدکنی بعضی از شاعران مشهور ایرانی هستند که در قالب شعر نو می‌سروده‌اند.

کتاب سینه‌ام پر از دویدن گوزن‌هاست، مجموعه شعر مهدی مردانی، شاعر ایرانی را دربرگرفته است. شعرهای این مجموعه در قالب شعر نو سروده شده و مناسب گروه سنی نوجوان است. شعر نوجوان، تأثیرات بسیار خوبی بر افراد این گروه سنی می‌گذارد؛ خلاقیت و ذوق ادبی در آن‌ها پرورش پیدا می‌کند، دید وسیع‌تری نسبت به جهان و دنیای پیرامونشان پیدا می‌کنند، آن‌ها می‌توانند از طریق خواندن اشعار به درک بهتری از خود برسند. همچنین مضامین عاطفی در شعر که به سن نوجوانی مربوط است باعث می‌شود آن احساس تنهایی که بیشتر نوجوانان با آن درگیر هستند و دغدغۀ شناخت هویتشان با آرامش بیشتر پیش برود و درواقع به آن‌ها در مسیر گذر از دوران نوجوانی به جوانی کمک می‌کند. مهدی مردانی در اشعار کتاب سینه‌ام پر از دویدن گوزن‌هاست، با زبانی لطیف و دلنشین که مخاطب نوجوان را به‌خوبی می‌شناسد، به موضوعاتی مثل طبیعت، امید، جهان اطراف، زندگی، دوست‌داشتن و گام برداشتن به سمت موفقیت پرداخته است.

از دیگر آثار مهدی مردانی می‌توان به «مرگ قلابی ماهی‌ها»، «پایین پای ابیات»، «پشت پردۀ ملکوت» و «پشت سر پاییز» اشاره کرد.

کتاب سینه‌ام پر از دویدن گوزن‌هاست شامل ۲۲ شعر می‌شود. عناوین شعرهای این مجموعه عبارت است از: «راز»، «سفر»، «یک روز رنگی»، «اولین قدم»، «در نگاه من»، « سینه‌ام پر از دویدن گوزن‌هاست »، «از گلوی چوب»، «ردپای باد»، «رودخانه»، «مثل سنگ و ...»، «تا روشنی...»، «در سکوت»، «در اوج»، «هوای تازه»، «لبخند و مروارید»، «ماه و برکه»، «عاشقانه‌ها»،«شب»، «دیوار»، «شب باش»، «حرف» و «بی عشق».