یادداشت مهدی نانکلی

چراغ ها را من خاموش می کنم
        به شخصه ارتباط زیادی با رمان‌هایی با دنیای زنانه برقرار نمی‌کنم ولی اینجا نویسنده چنان به سادگی و نامحسوس تو را به عمق داستان روزمره‌ی آدم‌های معمولی می‌برد، که قلاب قصه را نمی‌تواند رها کند. یک خانواده ارمنی در آبادان ۵۰،۶۰ سال قبل از روی کاغذ، روان مخاطب منتقل می‌شوند
      
1

5

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.