یادداشت لاکپشت سبز

        داستان:
زرد و صورتی چشم وا می کنن و می بینن روی یک روزنامه داخل جنگل هستند .
 حالا سوالاتی مثل اینکه ما کی هستیم؟چطور به وجود اومدیم؟ براشون مطرح میشه.
زرده سعی می کنه فرضیه هایی بچینه و به این سوالات جواب بده،اون می گه وجود ما صرفا یک اتفاق در مرور زمان و بر اثر رویداد هایی در طبیعت بوده( ما یک شاخه بودیم،از درخت افتادیم پایین روی یک سنگ و پاهای ما شکل گرفته و...).
صورتیه بیشتر سوال می پرسه و حرف های زرده تو کتش نمی ره.
همانطور که این عروسک های چوبی دارن باهم و با خودشون کلنجار می رن،مردی سر می رسه و نگاهشون می کنه بعد میگه:قشنگ شده،خشک هم شده!
زده می پرسه:این مرد کیه
صورتی جواب می ده:نمی دونم،سعی می کنم بفهمم.
بخشی از زیر متن کار:
زرد:فرد ماتریالیست پیرو نظریه داروین.
صورتی:افرادی که به دنبال حقیقت واقعی هستن و فکر می کنن حقیقت جهان یک چیز دیگه هست،چیزی فراتر از نظر افرادی که پیدایش انسان (آدمک های چوبی)رو اتفاقی می دونن.
این کتاب برای چه رده سنی مناسب است؟
من زیاد از این چیزا سردر نمی یاورم ولی فکر می کنم این بستگی به شناخت شما از اون بچه داره روی کتاب نوشته 12 سال به بالا ولی من برای بچه های 8،9 ساله هم که خوندم ارتباط گرفتن،احتمالا برای سنین پایین تر حوصله سربر باشه.
پیشنهاد به والدین و هرکسی که می خواد درمورد این کتاب با بچه ها حرف بزنه
1.گل درشت درمورد هدف داستان حرف نزنید و مستقیم گویی نکنید.
2.اگر داستان رو براشون می خونین سعی کنین شخصیت پردازی ضعیفش رو جبران کنید با کارهایی مثل:اضافه کردن کلمات به گفت و گوی شخصیت ها،عوض کردن صداتون موقع خوندن و...
3.دفعات بعدی سعی کنید از بچه ها درمورد داستان صحبت کنید مثلا:به نظرت حرف کدوم درست بود؟صورتی درمورد چی حرف می زد؟زرد چی؟
4.شخصیت آخر هم تصویرش هم حرفش خیلی خشکه اگر این فرد برای بچه ها تداعی کننده خالق باشه بهتره مهربونی بیشتری رو ما توی کلامش احساس کنیم پس بر می گردیم به نکته دوم و سعی می کنیم دستی به سر و روی این شخصیت بکشیم.
جاش اینجا نیست وگر نه تا فردا درمورد کتاب حرف می زدیم باهم=)