یادداشت کرم کتاب

        شبیه این بود که نشسته باشی پای صحبت یکی از اساتید باتجربه و اون استاد نکات علمی و ریزه کاری های رشته اش رو  دلسوزانه اما جدی، منظم و پرانگیزه برات روایت کنه. نه یک روایت رسمی و خشک و دانشگاهی، بلکه جوری که اون آدم اون نکات رو زندگی کرده، از کتاب بیرون کشیده و با زندگی واقعی اون رو در هم تنیده. این مدل روایت کردن به دلم نشست.

خوندنش علاوه بر روانشناس ها و روان پزشک ها،  به نظرم می تونه برای کسایی که به واسطه ی شغل شون با مردم ارتباط نزدیکی دارند مثل همه ی کادر درمان و معلم ها و... مفید باشه.

این اولین کتابی بود که از یالوم خوندم. (به جز نیچه گریست رو که شروع کردم اما دوست نداشتم و کمی بعد رها کردم). نمی دونم اگر کسی آثار دیگه ی یالوم رو از قبل خونده باشه رضایتش از کتاب به اندازه ی کسی که برای اولین بار از یالوم خونده می تونه باشه یا نه.

تفاوت های فرهنگی و دینی در کتاب هست اما جوری نیست که باعث بشه شما از خوندن کتاب لذت نبرید یا اذیت کننده باشه. با وجود تفاوت دیدگاه ها میشه از کتاب لذت و فایده برد.