یادداشت محمد حسین رمضانی

        این بار فرق می‌کرد.
دومین کتاب بعد از ارمیا است که از آقای خوش نویس و طنازِ دنیای نویسندگان ایرانی می‌خوانم.
روایت کردنش متفاوت است و جذاب. پر از تیکه و کنایه و عبارات گیرا. و علاوه بر آن خوب و به جا به مسائل مهم و جدی و با عمقِ دریافته‌اش بیان کرده.
کاش بیشتر می‌نوشت و از چیز های دیگر هم می‌گفت.
روایت رهبری کردن چنین انسانی در سفر سخت سیستان زیباست.
و البته جذب کننده مخاطب.
خدا توفیق دهد. هم به ما و هم به ....