یادداشت Alone🌚🕯

        ۳  تا میدم نه چون اثر ضعیفی بود در حقیقت هدایت اون کاری که باید می کرد رو کرد خوندن این کتاب مثل سفر تا انتهای کیهانه در حالی که در انتهای کیهان قرار داری لبریز از احساسات متناقض شدم ازش هم زمان هم به شدت ملموس بود و هم غیر قابل درک و هم عاشق سطر به سطرش شدم و از سطر به سطرش متنفر شدم با تمام وجود درکش کردم و کلمه ای ازش رو نفهمیدم احساسات و افکار منو ژولیده و بهم ریخته کرد در حالی که هیچ تغییری درونم ایجاد نکرد و این دقیقا کاری بود که این کتاب باید می کرد در حقیقت احساساتی رو باهاش تجربه کردم که با هیچ چیز دیگه نمی تونستم احساسشون کنم داخل متن کتاب گم میشدم و منطق دنیایی رو تا خمیده ترین حالت ممکن برام در آوارد و و بعد رهاش می کرد و دیوانه وار این میله انعطاف پذیر خودشو به زمین و آسمان افکار و عقایدم می کوبید اونجور که می گفتن منو در پوچی فرو نبرد شاید چون من در پوچی بودم ولی آخرین چیزی که راجب این کتاب برام بود این بود که به همه چیز میتونستم عناصر نماد گونشو تشبیه کنم در حالی که به هیچ چیز نمی تونستم و قطعا همچین شاهکار مضحکی جز از کسی مثل هدایت بر نمیومد و واقعا جسارتشو تحسین می کنم که همچین اثر متفاوت تابو شکنانه و خارج از چارچوب رو در اون زمان به چاپ میرسونه اثری که برای جامعه الانم غیر متعارف و مبهمه و اونم به سختی و اون موقع بود که عمق اون جمله هدایتو فهمیدم که میگفت بعد از اینکه من رفتم به درک کسی میخواد کاغذ پاره های منو بخونه یا هفتاد سال سیاه نخونه و این کتاب کوچک ترین شباهتی به هیچ کدوم از کتاب هایی که تاحالا خوندید نداره و جالبه بدونید هدایت اولین ممنوع القلم رسمی ایرانه