یادداشت

        سه گانه پارسیان و من (جلد اول: کاخ اژدها ) به قلم آرمان آرین نویسنده جوان دهه شصتی است برای مخاطب نوجوان که البته همه گروه ها را می‌تواند باخود همراه کند. 
علاقه او به داستان های کهن و اساطیری او را به این سمت سوق داد تا رمانی با این مضمون ها بنویسد. 
سختی کار آرین نوشتن در باب سوژه ای بود که خواننده کم و بیش از آن اطلاع داشت و روند کلی داستان را میدانست ولی او خوب از پس نگه داشتن خواننده پای کتاب و مخصوصا ایجاد تعلیق در او بر آمده است. افتتاحیه مناسب او سبب جذاب تر شدن و علاقه مندی خواننده به اتمام کتاب میکند. 
تشبیهات و فضاسازی ها مناسب بود و خواننده را خسته نمیکرد. تکنیک های مناسبی برای پیش بردن داستان استفاده کرده است؛ به عنوان مثال دیالوگ ها، دیالوگ ها را مناسب با موقعیت و برای دادن اطلاعات و معرفی ویژگی ها شخصیت ها و گاها فلش بک های مورد نیاز داستان به خوبی استفاده کرده است. 
زبان داستان روان و رمان خوش خوان است. 
آرین به نوعی داستان را پیش برده  که سوال های درون ذهن مخاطب خود را  هم پاسخ میدهد.