یادداشت رضا صادقیان

        
«بادها» شرحِ پریشانیِ پیرمردی است که دچارِ زوالِ عقل شده و فراموشی گرفته و، سرگردان در خیابان‌هایِ شهرِ مادرید، راهِ خانه‌اش را گم کرده.
او که سابقاً روزنامه‌نگار بوده، از استحالۀ ذوق و سلیقۀ نسلِ جوان در عرصۀ فرهنگ و هنر و دین و سبکِ زندگی شکایت‌ها دارد. او در جامعه‌‌ای زندگی می‌کند که دیگر هیچ‌کس به بسته‌شدنِ سینماها و تعطیلیِ موزه‌ها و خلوت‌شدنِ گالری‌ها وقعی نمی‌نهد.
به‌عقیدۀ او امروزه، در هیچ زمینه‌ای، دیگر اثری از نبوغِ انسانی نیست؛ همه‌چیز محصولِ ماشین‌ها و کارخانه‌ها و هوشِ مصنوعی است.
در سراسرِ داستان، ما شاهدِ تک‌گویی‌هایِ پیرمرد و شِکوه و گلایه‌هایِ او از وضعِ موجود هستیم، که خب ممکن است گاهی با او هم‌رای باشیم و گاه نه.