یادداشت آرزو ارجمند

        اولین کتابی بود که از ابوتراب خسروی می‌خوندم و خیلی با نثرش آشنایی نداشتم. از اونجایی که واژه‌های کهن و عربی در متن زیاد بود قسمت‌هایی رو متوجه نمی‌شدم یا ارتباط کمتری می‌گرفتم. برای من کتاب جذابی بود. پایان تا حدی غافلگیر کننده بود اما اواخر می‌شد حدس زد. گایتری و توصیفاتی که ازش در ذهن کیا بود و تاثیری که روی کیا گذاشت برام خیلی دوست داشتنی بود.