یادداشت سمی

        اولش که کتاب رو شروع کردم با خودم گفتم وای چه داستان کلاسیک و دم دستی‌ای... بعد که جلوتر رفتم با خودم فکر کردم تو زندگی چه چیزی میتونه مثل همینا که تو داستان‌ها میخونیم و به نظرمون چیپ میان، آزاردهنده باشه... اصلا مگه زندگی‌هامون چی میتونه غیر از اینا باشه... خیال‌پردازی‌های کودکانمون در مورد آدم‌ها، تصویر دلخواهی که از اونها تو زندگیمون می‌سازیم و ... و در نهایت رنجی که تموم نمیشه و هربار از طریقی و از راهی نو دوباره آغاز میشه...