یادداشت حسین کلاکج

        کتاب خوب شروع شد، یعنی برخلاف خیلی از رمان‌ها از همون ابتدا کشش داشت، خوب هم جلو رفت، نقطه‌ی اوج داستان هم توی یک سوم پایانی کتاب رخ داد به نظرم.
ملاقات سوکورو با اری.

ولی کتاب خوب تموم نشد.
حداقل من اینطور تموم شدنی رو که چند موضوع مهم بلاتکلیف بمونن رو دوست ندارم.

اما خود داستان و پیامش جالب بود.
اینکه روی گذشته میشه سرپوش گذاشت، اما تاریخ رو نمیشه پنهان کرد.
کی میدونه چقدر از این گره‌ها توی وجود ما وجود داره...