یادداشت زهرا غلامى

        سفرنامه‌ی بیروت یامین‌پور به نام "عربیکا" را دو هفته پیش خواندم. این کتاب چند سر و گردن بالاتر از آن بود. فرم کتاب در غالب سفرنامه را پسندیدم. روایتها پرکشش بود و به زبان ساده نوشته شده بود. بخش اطلاعات تاریخی مرتبط با متن، به جا و با زبانی ساده نوشته شده بود و خوشخوان بود. 
زبان کتاب یک طنز ملایم و شیرینی داشت و با لهجه‌ی شیرازی که البته هنوز جای پرداخت رو داشت. قضاوت‌های راوی که یک طور خودافشایی بود خیلی صریح و رو بود.