یادداشت هدی اسکندری

        داستان در تلاش است از دلبستگی عاشقانه‌ی بین ولیعهد و دختری نجیب زاده برایمان بگوید . حوادث در زمان کیقباد ساسانی و ولیعهد او خسرو انوشیروان رخ می‌دهد.
ایده‌ی اولیه‌ی داستان جذاب است. اما در حد ایده باقی مانده است. داستان ما را در زمان و مکان همراه نمی‌کند و انگار یک رمان عاشقانه‌ با فراز و نشیب‌های تکراری می‌خوانیم. شخصیت‌پردازی ضعیف بوده و شخصیت ها تیپ باقی مانده اند.
نثر یکدست نیست. اما کشش ایده‌ی اولیه انگیزه‌ای برای تمام کردن داستان می‌دهد.
در کل تلاش نویسنده برای پژوهش در تاریخ برای غنی کردن اثر تلاشی ارزشمند است که می‌توانست به داستان عمق بیشتری ببخشد.