یادداشت محمد مهدی اکبرزاده

        توجه به عنصر مبارزهٔ حاد سیاسی در خط ممتد زندگی ائمه اطهار(ع) در طول ۲۵۰ سال؛ از اوایل هجرت پیامبر اکرم(ص) تا سال ۲۶۰ ه.ق و آغاز غیبت صغری. کتاب «انسان ۲۵۰ ساله» به دنبال اثبات این خط سیر واحد و تطبیق و تبیین وقایع زندگی هر امام، در چارچوب این دیدگاه کل‌نگر است.

در این نگاه، باید انسانی را فرض کنید که ۲۵۰ سال عمر کرده و در سال ۱۱ ه.ق قدم در راهی گذاشته و تا سال ۲۶۰ ه.ق آن را با تاکتیک‌های متنوع (از قیام و جهاد تا صلح و تقیه) ادامه داده است. حرکتی پیوسته به سوی یک هدف غایی سیاسی: «تشکیل حکومت علوی» و احیای اسلام ناب.

به همین دلیل، معتقدم می‌توان به این کتاب به عنوان «الگوی مبارزاتیِ الهام‌بخش برای رهبران انقلاب اسلامی ایران» نگاه کرد؛ الگویی که بر اساس یک روش‌شناسی تطبیقی عمیق، همراه با ترسیم هدف نهایی، ارائه شده و ریشه‌های فکری و تاریخی نظام جمهوری اسلامی را نمایان می‌سازد

پ ن: برگرفته از متن کتاب