یادداشت ساجده سلطانی

        دقیق، با مثال‌های کاربردی و به گمانم به گفته‌ی خود جوزف برگو، قابل خواندن برای مخاطب غیرروان‌شناس و عام دغدغه‌مند.
اگر روان‌شناسی هستید که به واسطه‌ی رویکردتان، با مطالعات هیجان درگیر‌اید، شاید فصل اول برایتان تکراری و خسته‌کننده بنظر برسد اما ادامه‌اش بدهید تا یک تصویر جمع و جور و قابل دسترس از سرزمین شرم بهتان بدهد...همین!