یادداشت محمدرجا صاحبدل

        پیاده‌ای که مخاطب را هم پیاده می‌کند
کتاب را به صورت صوتی گوش گرفتم. تلخ بود. زهرش به تمام گوشه کنار ذهن و روحم ماسیده است. چه طور یک زن می‌تواند بدبختی زن دیگری را خواه واقعی و خواه خیالی به تصویر بکشد؟ خیلی دوست داشتم تصویر دوربین مدار بسته ای از نویسنده در هنگام نگارش فصل آخر تصویر ضبط می‌کرد. فصل آخر را هنگام رانندگی گوش می‌دادم. پایم روی ترمز سنگین شد. کنار خیابان توقف کردم. دوست نداشتم ناظر خواهرکشی باشم، اما چه باید می‌کردم تصویرسازی قوی بود و من تسلیم.