یادداشت زینب

        با این کتاب برای اولین‌بار از پوشکین خوندم،
و با اطمینان می‌گم که برای همیشه دوستش خواهم داشت.
یکی از مهم‌ترین دلایلِ این دوست‌داشتن اینه که پوشکین خودش رو خیلی زیاد به مخاطبش نزدیک می‌کنه و با صمیمیت و صداقتش کاری می‌کنه که مخاطب، این داستان‌ها رو خیلی واقعی‌تر درک کنه و با اعتماد به این صداقت، به دنیایِ داستان‌های بعدی قدم بذاره.

من هر کدوم از داستان‌ها رو که می‌خوندم، احساس می‌کردم کاملا واقعی وارد دنیایِ اون داستان شدم. 
تو دنیایِ داستان‌های پوشکین همه چیز خیلی سریع اتفاق می‌افته،
 چیزِ اضافه‌ای وجود نداره چرا که پوشکین رک و راست می‌ره سر اصل مطلب!

بعضی از از داستان‌ها ناتموم بودن، که چون قبلا نمی‌دونستم خیلی ناراحت شدم! 
مثلا داستان اول «آبراهام» خیلی ناقصه، با این‌که خیلی جذاب داشت پیش می‌رفت:((

ولی چند تا داستان هم هستن که از همه بیشتر دوستشون داشتم؛
«دخترِ کاپیتان» که بهترین و کامل‌ترین بود، 
«بی‌بی پیک» فراموش‌نشدنی بود،
«دوبرفسکی» من رو یاد رابین‌هود انداخت،
«شلیک» که عجب پایان فوق‌العاده‌ای داشت،
و «کولاک» که داستان عجیب و غیرقابل تصوری بود.

هرکدوم از این داستان‌ها شخصیت‌های فراموش‌نشدنی و واقعی‌ای دارن
که برای آفریدن این شخصیت‌ها به جناب پوشکین درود می‌فرستم.

اگه دوست دارین داستان‌هایی بخونین که در نهایت سادگی، لذت‌بخش و زنده هم باشن داستان‌های پوشکین رو از دست ندین.