«تنگنا» نشان میدهد که حتی اگر انسان بخواهد با اراده و امید پیش برود، شرایط بیرونی میتواند او را به جایی برساند که آزادیاش صرفاً یک توهم باشد.
یکی از جملات شاخص داستان:
«دیوارها آرام آرام نزدیکتر میشدند، یا شاید این ما بودیم که دیگر جایی برای رفتن نداشتیم.»
