یادداشت آذر دخـت

        انگار نویسنده قبلاً  تمام راه ها رکود را پشت سر گذاشته و حالا با لمس آن خسران ها در پی رشد می‌گردد و رسیده و عطش یاری به دیگران او را مجاب کرده بنویسد،خطی ماندگار تا دیگران از تجربه های رو به انحطاطش درس گیرند و به رشد برسند.
این قلم سحر انگیز استاد ما رو جادو می‌کنه هر بار.

خیلی گشتم دنبال یه ادمی توی دنیای حقیقی ، راه رشد رفته و رسیده و دیگران رو به حرکت واداشته ،فکر کنم شهدا آن بهترین نماد رشدیافتگی دنیا مدرن و پر از هوس ما هستند.

ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش