یادداشت احمد خلیلی

        بعد از خواندن «نخل و نارنج»، شیخ انصاری را واقعی تر و شاید محسوس تر احساس کردم.

نمی‌دانم این دیدی بود که باید قبل از این‌ها به آن می‌رسیدم، یا اینکه باید بر همان نگاه قبلی که داشتم پافشاری کنم.

محسوس تر یا ماورائی تر؟