یادداشت فاطمه ورشابی

        از اونجایی‌که اولین کتاب سفرنامه‌ایه که خوندم، میتونم بگم متفاوت‌ترین کتابی بود که تا الان خوندم.
حالا دلم میخواد برم کازابلانکا و مسجدِ حسن ثانیِ بنا شده روی آب رو از نزدیک ببینم و اذان رو از اونجا بشنوم، برم طنجه یه سر به رستوران حسن آقا بزنم و کباب ماهی بخورم! یه صبح تا شب رو  تو کوچه های آبی رنگ و تودرتوی شفشاون بگردم، برم به فس و گورستان سیدی ابوبکر روی تپه رو ببینم که به قول ضابطیان انگار مرده‌ها از بالا به زندگیِ زنده‌ها ناظرن!
 و اما شهر مراکش و باغ ماژورل و قصرهای قدیمی‌ش. راستی مراکش اسم یکی از شهرای کشور morocco هست،  ولی ما ایرانیا با اسم مراکش این کشور رو میشناسیم، جالب بود برام!

در مورد امتیاز، یه جاهاییش میگفتم ۳ ستاره براش خوبه یه جاهاییش میگفتم ۲.۵ ستاره، باز میرفتم جلوتر نظرم میشد ۳.۵  ولی وقتی کتابو تموم کردم دلم نیومد کمتر از  ۴ ستاره بهش بدم! 
کتاب یه تعداد عکس هم داره ولی سیاه و سفیده. پیشنهادم اینه که وقتی کتاب رو میخونید حتما یه گوشی موبایل پیشتون باشه که همزمان اسم مکان‌ها رو سرچ کنید و عکسهای بیشتر و رنگی ازشون ببینید تا از این سفر کاغذی بیشتر لذت ببرید:)