یادداشت محمدرضا ایمانی

        تقریبا نصف کتاب درباره عدل و عدالت تو غربه که ربطی به کتاب نداره. نصف بعدی رو هم نویسنده سعی کرده با شرح مفهوم حسن و قبح عقلی و آوردن سبقش تو تاریخ اسلام، به یه نحوی مبنایی برای عدالت اجتماعی تو اسلام پیدا کنه. 
حتی اگه قبول کنیم که مبنای عدالت اجتماعی تو اسلام مسئله حسن و قبح عقلیه، تا جایی که من دیدم نویسنده کمترین توفیقی تو پیوند زدن این دوتا به هم نداشته.