یادداشت هستی الهوئی

        خواندن عادت می‌کنیم ۲۵ خرداد ۴۰۴ آغاز شد و امروز، ۲۶ خرداد به پایان رسید. علت این بی‌قراری در به پایان رساندن این کتاب داستان گیرای آن بود؟ بعید می‌دانم.
به این کتاب پناه آوردم تا سایه‌ی سیاه جنگی که به پلک زدنی آن را پشت در خانه‌هایمان دیدیم فاصله بگیرم، برای ۲۴ ساعتی تقریباً موفقیت‌آمیز بود. 
روایت ساده و بی‌آلایش، در هاگیر و واگیر دنیایی که هر روز از زن‌ها انتظار یک چیز را دارد فاصله‌ی میان این خواسته‌ها از زن‌های نسل‌های متفاوت را به خوبی به تصویر می‌کشد. از پایانِ کتاب انتظار بیشتری داشتم اما به هر صورت مسیر داستان در کنه خود نگاه زیبایی به زندگی روزمره داشت.

- به امید آرامش، آبادی و آزادی 🤍