یادداشت زهرا خراسانی

        به‌عنوان ادامه‌ی کتاب موتسارت خوب و قابل فهم بود ولی به تنهایی چیز زیادی از قسمت های مربوط به انقلاب فرانسه‌ش رو نمی‌شد فهمید. فکر می‌کنم اگر اول دزیره رو می‌خوندم و بعد میومدم سراغ این بهتر می‌فهمیدمش، خیلی جاهاش درمورد همون دزیره و ناپلئون بود. همینطور جاهایی که درمورد تفاوت‌هایی که بین زمان این سه تا موزیسین یعنی باخ و موتسارت و بتهوون وجود داشته، توضیح داده بود هم واقعا به درک بهتر از تاریخ اون موقع کمک می‌کرد. یه نکته جالب دیگه هم که تا جایی که یادمه توی هر سه تاش بود، کیوآرکد های اجراهای آهنگ‌هایی بود که توی کتاب بهشون اشاره شده بود، البته تعدادش می‌تونست بیشتر باشه.
هر سه تا کتاب این مجموعه رو به کسایی که دوست دارن بدونن نت‌هایی که معروفه و شنیدن از کیه و داستانش چی بوده، یا فقط درمورد زندگی اینا می‌خوان بدونن، پیشنهاد می‌کنم. البته نمی‌شه به عنوان یه زندگی‌نامه کامل از مثلا بتهوون بهش نگاه کرد و بیشتر یه بخش برجسته‌تر از زندگی‌ش رو بیان می‌کنه. پیشنهاد می‌کنم به نقاشی‌ها و شیوه داستانی و تخیلی‌ش توجه نکنید زیاد، از یه جایی به بعد بامزه هم هست مدل داستانیش و چیزی نیست که به‌خاطرش به کتاب بگیم بچگونه و نخونیمش.