یادداشت محمدامین اکبری

        به نام او

🔹️به‌فراخور وضعیت این روزها خواندمش، پربدک نبود. کتاب پر بود از اطلاعاتی در باب خیزش‌های سراسری دهه‌های اخیردر شش کشور دنیا.
مصطفی دیکچ شهرشناس یا متفکر شهری اهل ترکیه به بررسی علل وقوع و چگونگی شدت گرفتن خیزش‌های شهری در امریکا، انگلستان، فرانسه، سوئد، یونان و ترکیه پرداخته است.
او می‌گوید علت تمامی این ناآرامی‌ها تبعیض‌هایی است که در این جوامع به چشم می‌خورد؛ او از لفظ مطرود برای کسانی که مورد این بی‌عدالتی قرار می‌گیرند استفاده می‌کند او به‌عمد کشورهایی را مورد بررسی قرار داده که یا خود را مهد آزادی و دموکراسی می‌دانند و یا به‌سوی غربی شدن و لیبرالیسم حرکت می‌کنند.

🔸️دیکچ در هر فصل ابتدا به توصیف جایگاه افراد و اقشار مطرود جامعه می‌پردازد و سپس با ذکر مثالهایی چگونگی وقوع خیزش‌ها را شرح می‌دهد. مثلا در امریکا ابتدا به بی‌عدالتی‌هایی که به سیاه‌پوست‌ها روا داشته می‌شود می‌پردازد و سپس به وقایعی که در آن فی‌المثل پلیس جوانی بی‌گناه از این افراد را به قتل رسانده و سبب وقوع اعتراضات گسترده شده است، اشاره می‌کند. دیکچ می‌گوید بی‌عدالتی باروتی است که با جرقه برخورد خشن و تبعیض‌آمیز پلیس به فعلیت می‌رسد و خیزشی سراسری را موجب می‌شود. او تقریبا در تمام این جوامع ثابت بودن این فرمول را اثبات می‌کند.

🔸️کتاب به یکبار خواندن می‌ارزد مهمترین دستاوردش این است که بفهمیم که آسمان همه‌جای دنیا همین رنگ است و کمتر احساس سرخوردگی و بدبختی کنیم و چندان دلخوش به پیام‌های صلح‌آوران آن‌ور آبی نباشیم، اگر باید تغییری در جامعه ما صورت بگیرد باید از دل جامعه و از خاک وطن باشد. با این حال کتاب چندان عمیق نیست. دیکچ بیش از آنکه تحلیل کند داده به‌دست مخاطب می‌دهد و حرفی ثابت را بارها و بارها تکرار می‌کند که در اواخر کتاب واقعا ملال‌آور می‌شود. مثلا او می‌توانست به شرح بیشتر و بهتر تفاوت‌های اشکال تبعیض در این جوامع بپردازد که نپرداخت. به هر رو همانطور که گفتم یکبار خواندنش خالی از لطف نیست به‌خصوص فصل ترکیه که معضلات کشور خودمان را فرایاد می‌آورد.

🔹️امتیاز من به این کتاب ۲/۵ از ۵ است.