یادداشت مهدی شکرگزار

        دومین رمانی است که از یزدانی خرم می‌خوانم. اولی خون‌خورده بود. خون خورده را بیشتر دوست داشم اما این یکی هم به دلم نشست.
کتابی پر از خون و قتل و مرگ. نویسنده بیٰ‌رحمانه همه را می‌کشد. این دیوانگی داخل داستان را دوست داشتم و این نگاه از بالا به دنیا. ارتباط همه شخصیت‌ها با هم خون بود.
در کلمه بخواهم توصیف کنم: سرطان خون