یادداشت محدثه ز

        توجه: این ریویو برای جلد ۱ و ۲ باهمه، اسپویل هم نداره.

به‌نظر من سارا جی‌ماس روایت‌گر خوبیه، می‌تونه روایت‌های تکراری و داستان‌هایی که شبیه‌ش رو خوندی با ظرافت وارد دنیای خودش کنه و برپایه اون‌ها دنیاش رو خلق کنه. انقدر خوب داستان رو جلو میبره که خواننده رو با خودش همراه میکنه.
جلد اول (امتیاز من بهش 3.5) اقتباسی آزاد از دیو و دلبره، صرفا یک داستان قدیمی با روایتی متفاوت و در پایان جذاب از دنیای پریان که توابن جلد با فضای کلی داستان، موقعیت‌های مکانی و شخصیت‌های اصلی آشنا می‌شیم، البته باید بگم بخشی از شخصیت‌های اصلی چون قسمتی از کارکترهای جذابش رو نگه داشته برای جلد دوم، شخصیت‌هایی که عاشق‌شون میشید.
جلد دوم اما کاملا وارد دنیای جی‌ماس میشیم، شخصیت‌های جدید به داستان اضافه میشه و چهره جدید و جذاب‌تری از کرکترها می‌بینیم. افسانه‌ها و خیلی از مسائلی که تو جلد یک بهشون اشاره شده حالا اهمیت پیدا می‌کنند و شرح داده میشه.
دربار خشم‌و‌مه (جلد دو) واقع‌بینانه‌تر و پخته‌تره، جنگ و ساسیت و فداکاری داره و به مسائلی اجتماعی مثل تلاش برای برقراری برابری جنسی ویا از بین بردن اختلاف طبقاتی در دل داستان می‌پردازه.
پایان جلد اول یک پایان کامله، یعنی خواننده می‌تونه تصمیم بگیره بیخیال مجموعه بشه یا ادامه بده اما پایان کتاب دوم یک آغازه!
و توصیه می‌کنم بعد از پایان جلد اول دووم بیارید و بیخیال مجموعه نشید، جلد دوم بسیار متفاوته!
در کل جلد دوم همه لحاظ جذاب‌تره، هم از نظر داستانی، هم از لحاظ فضاسازی و شخصیت‌ها.
یه‌ویژگی که تو هر دوتا کتاب نظرم رو جلب کرد اینکه سارا جی‌ماس ۵۰۰_۶۰۰ صفحه داستان می‌نویسه برای این‌که خواننده رو آماده کنه تا در حدود ۱۰۰ صفحه (حتی کمتر)غافل‌گیرش کنه.
و اما عشق!
این کتاب یک فانتزی‌رمنسه. عشقی که تو این کتابه از جنون و واقعیت میاد، رمنس بودنش برام قابل هضم بود به چند دلیل اول این که لوس نبود و مثلث عشقی نداشت! دوم این‌که کتاب انقدر لحظات هیجان‌انگیز، داستان مستقل از عشق و توام با جادو و سیاست و فضاسازی به‌نظر من قوی داره که بخش عاشقانه‌ش خیلی به چشم نیاد. ضمن این‌که شخصیت‌ها ازین عاشقای لوس آویزون نیستن.

یه نکته در مورد جلد اول بگم که با این‌که اقتباس آزاده از دیو و دلبره اصلا دیزنی‌طور نیست که یه شاهزاده‌ای بیاد یه دختری رو نجات بده و با خوش‌بختی تا آخر عمر زندگی کنند، حالا یکم هست ولی...، زن‌ها و دخترها تو این کتاب مستقلند، حتی اگه کم بیارند می‌تونند از جاشون بلند شن و به راه‌شون ادامه بدهند.
یه‌رگه فمنیستی تو کتاب دوم حس میشه و از برابری جنسی صحبت می‌کنه.در غالب داستان و سنت‌های قدیمی‌شون از تعصبات غلط در مورد خانم‌ها صحبت می‌کنه، چیزهایی که به نظرم برای ما ایرانی‌ها قابل درک‌تر باشه، در مقابل آدم‌هایی رو نشون میده که تلاش 

در کل کتابیه که دوسش داشتم، باهاش ارتباط برقرار کردم و فضاش برام ملموس و جذاب بود.

×پیشنهاد می‌کنم کتاب رو اگر حداقل ۱۶ سال سن دارید.

۴.۷۵ میدم ولی! :دی

"To the stars who listen—and the dreams that are answered.”