یادداشت مریم محسنی‌زاده

        در کتاب با راوی دانای کلِ مرگ طرف هستیم. سوژهٔ جالبی است ولی متأسفانه نویسنده خیلی کم از امکاناتش استفاده می‌کند. دوست داشتم مثل اول کتاب، راوی نقش بیشتری توی داستان ایفا می‌کرد و فقط راویِ ناظر نبود. اگرچه تقریباً اواخر داستان دوباره حضورش را می‌بینیم.
داستان دربارهٔ لیزل ممینگر هست که در شُرف ده سالگی است. دختری که به کتاب علاقه دارد و کتاب‌دزد می‌شود. البته انتظار یه دزدِ کتاب واقعی را هم نباید داشته باشید! چون داستان بیشتر در شرایط جنگ جهانی دوم، حضور نازی‌ها و جریان هولوکاست می‌گذرد.
فرم رمان برایم دلچسب نبود؛ مثلاً معرفی و ارائهٔ پروندهٔ شخصیت وسط داستان جذابیت نداشت. بیشتر شبیه پیام بازرگانی بود.
انتظار داشتم کتاب مثل اسمش خیلی جذاب باشد اما نیمهٔ اول کتاب برایم کسل‌کننده بود. نیمهٔ دوم کتاب، با حضور مکس، کشمکش بیشتر شد و داستان جان گرفت. ترجمه هم متوسط بود. شاید ترجمه باعث شد که با کتاب ارتباط برقرار نکنم چون فیلمش جذاب‌تر از کتاب بود. اما در کل کتابی نیست که پیشنهادش بدهم.