یادداشت فاطمه نوروزی

        اولین کتابِ ۱۴۰۳!
این کتاب گوشه ای از احوالات زنی ست که دوست داشت مادر باشد و در حین تجارب زیسته اش؛ در مورد مادری، امید، رنج های زنانه، کمپ ترک اعتیاد مادران، درآمد از طریق نازایی، نوع خانواده‌ی زن مجرد-سرپرست فرزند، اشتغال در بهزیستی و.. نیز صحبت می کند. خواندنی و روان بود، الان می توانم کمی از رنج های بعضی همجنسهایم را درک کنم. زندگی عجیب است! یکی فرزند می خواهد و تقدیر خداوند بر فرزنددار شدن او نیست و یکی فرزند نمی خواهد و هرچه می کند تا -متاسفانه- از بین ببردش نمی تواند و تقدیر خداوند بر بودنش است. زندگیِ سراسر امتحان و ابتلا. باشد که روسفید باشیم (:

همدلی در رنج خوب است، لااقل حساب شده رفتار می کنی تا دلی را نشکنی.. دعا می کنم هر که آرزومند اولاد است، خداوند اولاد صالح و صالحه نصیبشان کند. بگویید آمین ✨️