یادداشت ملیکا خوش‌نژاد

        این فیلم برایم خیلی عزیز است، کاش کیارستمی زنده بود و بیشتر از این دست فیلم‌ها که در کشوری بیگانه و به زبانی بیگانه ساخته می‌ساخت اما «مثل یک عاشق» و «کپی برابر اصل» انقدر خوب‌اند که شاید همین هم برایمان تا حدی کافی باشد. در کتاب بیشتر دربارۀ کارگردان درمقام خودِ تماشاگر و به‌منزلۀ ناظری که شدیداً نگاه می‌کند صحبت می‌شود و این مسئله با توجه به زبان فیلم و حتی عوامل سازنده‌ی فیلم که همه جز کیارستمی ژاپنی‌اند شدیداً ملموس است. پرسش‌های بی‌پایان فیلم از آن دست پرسش‌های بی‌پایانی نیستند که بیننده را دلسرد و دل‌زده می‌کنند، بلکه بیشتر به جذابیت فیلم اضافه می‌کنند و گرچه مباحث بیشتری دربارۀ این فیلم مطرح‌اند، کتاب به فهم بیشتر و عمیق‌تر فیلم کمک می‌کند.