یادداشت ماه آسمان 🇵🇸

آپارتمان پاریس
        سبک لوسی فولی مشخص است.داستان را از زبان تمام اشخاص تعریف میکند.اطلاعات را آرام آرام منتقل میکند و در یک لحظه با برملا کردن رازی غافلگیرت میکند.
اما سومین کتاب او ،دغدغه مند تر است،حداقل برای جامعه ی خودش،صرفا یک داستان جنایی نیست،حرفی‌ در پس پرده دارد.از این رو دوستش داشتم حتی با وجود این که کشش داستان از دیگر اثرش یعنی فهرست مهمانان کمتر بود.
کشف روابط آدم های قصه برایم جالبی بود.هر لحظه حدسی میزدم و باز در فصل بعد حدسم تغییر میکرد،اگر جامعه ای که فولی از آن میآید را در نظر بگیریم کتاب خوبیست،هر چند یکی دو نکته ی منفی و اشارات ناپسند دارد که لذت خواندنم را کم کرد.
      
7

6

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.