یادداشت معصومه السادات صدری

        .
"کدام جنس ضعیف " 

اول به نظرم رسید برای خواهر نوجوانم کتاب را هدیه بخرم.
بعد به نظرم رسید برای خودم هدیه بخرم. 
بعد به نظرم رسید اصلا شاید برای همه زنانی که می شناسم هدیه بخرم.
بعد در کسری از ثانیه 180 درجه نظرم عوض شد؛ این کتاب اصلا بدرد زمانه ی الان می خورد؟ 
اظهارت اوریانا فالاچی برای قدیم است.. 
زمانی که بدستور مجله ایی که برایش کار می کرد، برای تهیه گزارش به چند کشور سفر می کند تا احوالات زنان شرقی را روایت کند. چیزی که برای زن غربی سخت و دور از ذهن است. برخی از کشورها مثل ایران جایشان توی این گزارش خالی است. 
این که چقدر منطبق بر واقعیت و بدون سوگیری است را نمی‌دانم ولی این را می‌دانم 
الان خیلی دور از ذهن است زن هندی وجود داشته باش؛ زمانی که شوهرش مرد و در حال سوزاندنش بودن، خودش را داخل آتش بیندازد چون بدون او حق زندگی ندارد. 
یا حتی زن چینی که تمام دوران کودکی پایش را ببندند تا از 9 سانتی متر بیشتر نشود. (یک معیار زیبایی محسوب می شده) 
بیشتر ترتر، زنان مادر سالار در مالزی  که یحتمل باید منقرض شده باشند. (همان مرد سالار خودمان منتهی بالعکس)
الغرض برای یک بار خواندن خوب است. 
کاش عمرش قد میداد و بعد 10 سال دوباره به این کشورها سفر می کرد  تا ببیند وضعیت زنان کشورها عوض شده یا نه؟ 

از متن کتاب:
به نظرم اغلب زن های دنیا دارن راه غلطی رو میرن. 
کلمه های پشرفت و استقلال این روزا توی دهن همه افتاده که فقط به عذاب و بدبختی ختم میشه. هرجای دنیا رفتم به این دو کلمه برخوردم که مثل سقز تو دهن همه نشخوار می شد، بدون این که فکر کنن باعث دل درد میشه!

با ترجمه یغماگلرویی بخوانید. 

#جنس_ضعیف
#کتاب_خواندم 
.