یادداشت مژده ظهرابی دهدزی

        حال و هوای یک دانشجوی ادبیات بیش‌ از حد کلیشه‌ای بود و اون‌جاهایی که نویسنده می‌تونست فرهنگ‌سازی کنه برای گرامی‌داشت زبان و ادب، واقعاً فاجعه بود (استفاده فراوان از واژگان بیگانه) این موضوع برای من خیلی آزاردهنده بود برای همین نصفشو که خوندم دیگه نتونستم تحمل کنم و بعد مدت‌ها اومدم و تمومش کردم.
از طرف دیگه یه نقص بزرگ توی روایت اینه که یه ارتباط غلط رو ۱۸۰ صفحه با آب و تاب توصیف کرده، ولی اون ارتباط درست و صحیح رو توی ۱۰، ۱۵ صفحه جمع کرده. این واقعا به من حس نامطلوبی داد و نپسندیدم.