یادداشت فهیمه پورمحمدی

        در کل بد نبود، اما انتظار داشتم در مورد زندگی مردم کره، اخلاق و عادت هاشون، ویژگی های عجیبشون بیشتر بخونم. علاوه بر این، دوست داشتم در مورد تاریخ کره، به ویژه قرن بیستم و ریشه های اختلاف با کره‌ی شمالی هم مطالبی در کتاب بود. پونه ندایی به عنوان شاعر، بیشتر بر طبیعت، غذاهای کره و افراد تمرکز کرده بود. البته بخش هایی که به صنعت نشر در کره پرداخته بود بسیار جذاب بود. یا مثلا اینکه موزه ی غذا دارند. 
کتاب از ایرادات نگارشی و ویرایشی خالی نبود که امیدوارم در چاپ های بعدی اصلاح بشه.