یادداشت فاطمه سمیعی

                اوایل کتاب برایم کشش بیشتری داشت وقتی وارد سفرهای داخل ایران شد و به خود تحقیری رسید برای خواندنش کمتر ترغیب میشدم اما همین که کتاب انسان را کمی به فکر فرو میبرد برایم خوب بود. اما هیچگاه کسانیکه کلاس های حافظ خوانی و مثنوی خوانی شرکت می کنند ولی مرام و مسلک حافظ و مولانا را ندارند درک نکردم. در کل خیلی سفرنامه نبود بیشتر مانند آنچه در پشت کتاب گفته شده یک سفر درون انسانی بود.