یادداشت محمدرضا معلمی

        یک اثر جنایی-ترسناک درجه یک. هم توصیفات هم اتفاقات و هم مضامین مختلف داستان بی‌رحمانه بودن. الان بعد خوندنش جرئت نمی‌کنم تو این تاریکی برم آشپزخونه آب بخورم. کوتاه و خوش‌خوان هم بود. عصر شروع کردم و تا وسطش رفتم الان هم تمومش کردم. فکر کنم نسخهٔ فیزیکی‌ش ۱۰۰ صفحه باشه. من تو طاقچه خوندم که ۱۴۶ صفحه بود.