یادداشت زهرا بهمنی نیا

        خیلی وقته کتاب خانواده شهدا رو نمیخوندم و این رو هم به توصیه گروه سَدرا و خانم راضیه نوروزی عزیز خوندم.
تفاوتش با سایر کتاب‌ها این بود که همسر شهید هم خودشون یه انقلابی واقعی و جهادگر بودن حتی قبل از ازدواج و صرفا همسر شهید نبودن.
اما نهایتا دو یا سه نکته از این کتاب‌ها یاد بگیرم و نهایتا حاصل این سبک کتاب‌ها برای من غم هست چون همیشه خودم رو جای شخصیت داستان می‌ذارم و خب من ظرفیتم خیلی کمه و نمی‌تونم این همه اتفاقات تلخ (به نظر من تلخ) رو  بپذیرم و بعد از خوندنشون اصلا حال خوبی ندارم.
خیلی تند و منفی نوشتم ولی خب حس و نظرم اینه🙃🫠
      
44

6

(0/1000)

نظرات

نظرت واقعاً برام جالب و جدید بود
تا حالا از این دید نگاه نکرده بودم

2

تا حالا چه دیدی داشتی؟
10

1

فکر نمی‌کردم این کتاب‌ها غمی به آدم بدن که بعدش حس خوبی نداشته باشیم 

1

اهاااا
خب شما بعدش چه حسی داری؟
@Zeynab.Sn 

1

حس معنوی رو دارم که این جان باید فدا بشه. بیشتر حس اینکه باید رشد کنم رو بهم میده و اینکه باید قدر جونی که فدا کردن رو بدونم و جبران زحمات کنم.
و برای این کتاب من خیلی فخرالسادات رو درک میکنم یعنی زمان جوانیش رو کامل دارم زندگی میکنم و دارم ازش یاد میگیرم که چطوری با همسر باید برخورد بشه که هم هر دو پیشرفت کنن و هم جلوی همسر رو برای فدا کردن جانش نگیرم که به اون هدف والاش برسه.
یه ذره نوشتن حسم سخت بود امیدوارم منظورم رو درست رسونده باشم
@zahra_bahmaninia 

1