یادداشت carnation🌸

carnation🌸

1402/05/15

                همیشه مشکل من با داستان های عاشقانه کلاسیک پایان عالی و بدون نقصشون بود که البته خیلی کم توی زندگی واقعی اتفاق میفته،ولی ت این کتاب مثل جین ایر پر از فراز و نشیب و داستان های تلخ و شیرین و "واقعی" بود.شاید چون حجمش خیلی زیاد بود یه جاهایی خسته کننده میشد اما محتواش ارزشمند بود،طفلی لوسی اسنو،ولی قشنگیش این بود که دوشیزه اسنو اصلا شخصیت کامل و رفتار ملکه مآبانه نداشت و خودش بود، با رک بودن و نیشِ شیرین خودش
        
(0/1000)

نظرات

بلندی های بادگیر هم جزو همین دسته از عاشقانه های غیرمعموله، احتمالاً خوشتون بیاد.
1
carnation🌸

1402/05/17

بله اتفاقا اون رو هم خوندم ولی با جین ایر و ویلت ارتباط بیشتری گرفتم،شاید چون توی بلندی های بادگیر فضایی که تو ذهنم می ساختم خیلی تاریک تر و مخوف تر بود💔البته که در کل اثر خیلی قشنگ و ارزشمندی بود🌸