یادداشت نرجس درزاده

        . به خاطر خوب دیدن یک عکس ، بهترین کار این است که از آن روبرگردانی یا چشمانت را بر آن فروبندی . 
" شرط لازم یک تصویر ، یک نظر است ." این را یانوش به کافکا گفت ، و کافکا لبخندی زد و پاسخ داد : ما از چیزها عکس می گیریم تا از فکرمان بیرون شان کنیم . داستان های من راهی بر بستن چشمانم هستند . عکس باید ساکت باشد . ( عکس هایی هستند رجز خوان ، که من هیچ دوست شان ندارم ) . 
این مسئله نه به پنهان کاری ، بل به موسیقی برمی گردد . ذهنیت مطلق ، صرفا در یک حالت به دست آمدنی است ، در سعی به سکوت ، ( بستن دیدگان تان ، به سخن درآوردن تصویر در سکوت است ) . عکس مجذوبم می کند که من آن را از چرت و پرت های روزمره اش بیرون بکشانم : از " تکنیک " ، از " واقعیت " ، از " گزارش " ، از " هنر " ، و چیزهایی از این دست : هیچ نگفتن ، بستن دیدگانم ، واگذاشتن نکته ی جزئی به خیزشی در خود ، همنوا با شعور عاطفی .
.
.
" رولان بارت "