یادداشت شمیم

        بدترین کابوس ایمی گذراندن شب در بخش D بود😱

«بخش دی» اولین کتابی بود که از ژانر جنایی خوندم البته بهتره بگم گوش دادم😅
اسم این کتاب رو خیلی شنیده بودم ولی فکر می کردم یک کتاب روانشناختی باشه نه جنایی به خاطر همین تصمیم گرفتم از داخل ایران صدا گوش بدم؛ تازه اون موقع بود که فهمیدم با یک داستان جنایی پر شور و هیجان طرفم و بدون وقفه کتاب صوتی رو گوش دادم و هر لحظه این طوری بود که میگفتم:« ای وای! فکرشم نمی کردم این طوری بشه!»😨
البته به لطف راوی هنرمند و با احساس بود که ماجرا برام ملموس تر شد و تونستم خودم را جای شخصیت های مختلف داستان قرار بودم...
خلاصه داشتم می گفتم هر لحظه که بیشتر می‌گذشت هیجانم بیشتر میشد و مشتاق بودم ببینم آخر ماجرا چی میشه، و واقعاً پایان داستان غیرقابل پیش بینی و حیرت انگیز بود حداقل برای من که این کتاب رو به عنوان اولین اثر از فریدا مک فادن خوندم این طور بود!
خب از اونجایی که کتاب صوتی «بخش دی» در ایران صدا خلاصه بود، تصمیم گرفتم پی دی اف کتاب هم بخونم...
میتونم بگم از نظر من شخصیت پردازی و همچنین روند داستان کتاب خوب بود و البته که پایان داستان عالی بود و خواننده رو به وجد می‌آورد البته حسی که بعد از پایان داستان بر من غالب شد اندوه و ناراحتی بود به خصوص برای شخصیت هایی مثل کَمِرون، مری، دکتر بک و حتی جید دختر شرور داستان (شاید اگر مری در جایگاه یک دوست صمیمی همون اول بهش کمک می‌کرد این بلاها سرش نمیومد البته واقعاً قضاوت سخته)...
ای کاش های زیادی بعد از شنیدن داستان تو ذهن آدم میاد ولی به نظر من ایمی مقصر بیشتر این ماجراها بود و البته تاوانش رو هم داد...
این داستان باعث شد من به این پی ببرم که واقعاً آدمیزاد از چند لحظه بعدش خبر نداره و نمیدونه چه سرنوشتی در انتظارشه و ای کاش ما قدر کنار هم بودن رو بدونیم چرا که زندگی پر از خداحافظی های غیرمنتظره است😢
درس دیگه ای که گرفتم این بود که انتقام اول و آخر به فرد انتقام گیرنده آسیب میزنه؛ ای کاش قلب و روح ما آدما اون قدر ظرفیت داشت که بتونیم همدیگر رو ببخشیم، حیف که اکثر مواقع این طور نیست و باعث میشه آتش حسادت و انتقام شعله ور بشه...
(اینم نتیجه گیری فلسفی که من از یک داستان جنایی داشتم😅)

راستی نظرتون در مورد تصویر چیه به شخصیت های داستان چنین چهره هایی شباهت داره؟