یادداشت حمید عابدی

        چاپ صد و دوازدهم کتاب را خواندم.
نثر روان و گیرایی دارد و خواننده را با خودش همراه می‌کند.
دو ایراد کلی به داستان وارد است؛
اول اینکه انتهای داستان تقریباً همان اوایل کتاب مشخص می‌شود،
دوم اینکه روایت شفا گرفتن «ابوراجح  حمامی» به شکلی که در داستان بیان شده، برای مخاطب غیر شیعه باورپذیر نیست و باعث کاهش کیفیت متن  از سطح کلاس جهانی شده، ضمن اینکه با دستکاری روایت اصلی (در منابع روایت شده که ابوراجح حلّی در منزل خود شفا یافته و...) و ترکیب آن با تم عشق و عاشقی خیالی، باورپذیری روایت اصلی هم کمتر شده است.‌‍

با این همه، چارچوب بندی داستان، کتاب را به رمان جذاب برای گروه سنی نوجوان و جوان تبدیل کرده است.